- көмкерме
- зат.Үйге су кірмес үшін айналасын қоршап үйілген құм не топырақ.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
көмкерме — тоқым. Шет шеті көмкерілген тоқым. Осыған байланысты тоқымдар киіз тоқым, сырма тоқым, к ө м к е р м е т о қ ы м, былғары тоқым деген түрлерге бөлінеді (Қаз. этнография., 2, 64) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
оқа — зат. Жібек және зер жіптермен өрнектеле тоқылған көмкерме … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шажамай — зат. Аяқ киімдердің басы мен табанының қиысқан аралығына салынған көмкерме, қиынды … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
әсие — 1 (Өзб., Там.) кілемнің шетіндегі қосымша өрнегі. Мына кілемнің ә с и е с і тәуір екен (Өзб., Там.) 2 Қ орда., Арал) жиек, әдіп, көмкерме. Бұ күнде ә с и е салып тігу қалды ғой Қ орда., Арал). қ. әсия … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
киіз — булау. Киізді шиден шығарып, ыстық су құйып, үстін қалың нәрсемен жауып тастау (Қаз. этнография., 3, 103). Киіз доп. Мал жүнінен істелген доп. Ол қолындағы ақ жүннен істелген жұдырықтай к и і з д о п т ы бар пәрменімен құлаштай лақтырды (Т.… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сырма — I зат. Ат жегіп, қарды ысырып тазалайтын тақтай. Сан түрлі аңыз болған ой мен қырға, Айналған ел ішінде сырлы жырға, Алыста жеңген сөйтіп партизандар Пар аттап жекті жолға салып с ы р м а (І.Есенберлин, Шығ. жин., 10, 120). II … Бұл с ы р м а с ы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі